Lees het interview met Marcel uit 2023:
Raadslid is geen fulltime baan, dat doe je erbij. Wat doe je verder in je dagelijks leven? “Tot begin vorig jaar was ik, naast mijn raadslidmaatschap, zelfstandig ondernemer. Maar na 32 jaar vond ik dat het wel welletjes was geweest en heb ik mijn ondernemerschap ingeruild voor diverse bestuursfuncties. Ik vind dat je naast het raadslidmaatschap, midden in de maatschappij moet staan. Op die manier pak je signalen op om, waar nodig, mee aan de slag te gaan. Want uiteindelijk zit je er niet voor jezelf, maar vertegenwoordig je alle inwoners van onze stad. Dat heb ik van huis uit meegekregen. Zowel mijn opa als moeder zaten in de Bossche gemeenteraad.”
“Ik sta hier op de Bossche markt. Een plaats midden in de stad waar we elkaar ontmoeten en spreken. In het verleden hadden we de slogan: “’s-Hertogenbosch, ontmoetingsstad”. Ik denk dat dat juist in deze tijd zeer actueel is. We zien de eenzaamheid toenemen. Daarom moeten we als stad gaan inzetten op de versterking van de sociale structuur. Investeren in plekken waar mensen elkaar kunnen ontmoeten. Of het nu gaat om een buurtwinkelcentrum, het gemeenschapshuis, de Bossche markt of de speeltuinen zoals ’t Heike of ‘t Kwekkeltje; in elke wijk of ieder dorp moet voldoende gelegenheid zijn elkaar te treffen.”
“De komende jaren wil ik mij blijven inzetten voor een stad waar het goed wonen, werken en recreëren is. Maar ook een stad waar het goed ondernemen is en waar iedereen gastvrij wordt ontvangen. Een sociale stad waar iedereen kan meedoen en waar niemand aan de kant staat. Een stad waar “minder ik, meer wij” vanzelfsprekend is. Daarnaast moeten we hard aan de slag om onze stad duurzaam te maken. Het mooie van raadslid zijn is dat je tastbare resultaten kunt zien van jouw inspanning, zoals de verfraaiing van de afvalcontainers, of de aanpak van de problematiek in de Hinthamerstraat.”
“Zoals eerder gezegd, ik zit er niet voor mijzelf, maar vertegenwoordig onze inwoners. Een grote verantwoordelijkheid. Ik wil mij inzetten voor een stad die ik kan doorgeven aan mijn kinderen en kleinkinderen. Net zoals mijn opa en moeder dat voor mij hebben gedaan.”